dubitar
Ido edit
Etymology edit
Borrowed from English dubitate, Italian dubitare, from Latin dubitāre, present active infinitive of dubitō. Probably through or by influence of Interlingue dúbitar.
Pronunciation edit
Verb edit
dubitar (present tense dubitas, past tense dubitis, future tense dubitos, imperative dubitez, conditional dubitus)
- (transitive) to doubt, dubitate
- (intransitive) to waver in opinion, hesitate to believe
Conjugation edit
Conjugation of dubitar
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | dubitar | dubitir | dubitor | ||||
tense | dubitas | dubitis | dubitos | ||||
conditional | dubitus | ||||||
imperative | dubitez | ||||||
adjective active participle | dubitanta | dubitinta | dubitonta | ||||
adverbial active participle | dubitante | dubitinte | dubitonte | ||||
nominal active participle | singular | dubitanto | dubitinto | dubitonto | |||
plural | dubitanti | dubitinti | dubitonti | ||||
adjective passive participle | dubitata | dubitita | dubitota | ||||
adverbial passive participle | dubitate | dubitite | dubitote | ||||
nominal passive participle | singular | dubitato | dubitito | dubitoto | |||
plural | dubitati | dubititi | dubitoti |
Synonyms edit
- (dated) dubar
Derived terms edit
- dubito (“doubt”)
- dubitebla (“dubitable”)
- dubiteble (“dubitably, doubtfully”)
- dubitema (“dubitative”)
- dubitinda (“doubtworthy”)
- nedubitebla (“undoubtable, indubitable”)
- nedubiteble (“undoubtedly, indubitably”)
Italian edit
Verb edit
dubitar (apocopated)