dwukierunkowy

Polish

Etymology

From dwu- +‎ kierunek +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /dvu.kjɛ.ruŋˈkɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: dwu‧kie‧run‧ko‧wy

Adjective

dwukierunkowy (not comparable, no derived adverb)

1. bidirectional

Declension

Declension of dwukierunkowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dwukierunkowy		dwukierunkowa	dwukierunkowe	dwukierunkowi	dwukierunkowe
genitive	dwukierunkowego		dwukierunkowej	dwukierunkowego	dwukierunkowych
dative	dwukierunkowemu		dwukierunkowej	dwukierunkowemu	dwukierunkowym
accusative	dwukierunkowego	dwukierunkowy	dwukierunkową	dwukierunkowe	dwukierunkowych	dwukierunkowe
instrumental	dwukierunkowym		dwukierunkową	dwukierunkowym	dwukierunkowymi
locative	dwukierunkowym		dwukierunkowej	dwukierunkowym	dwukierunkowych

Further reading

• dwukierunkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dwukierunkowy in Polish dictionaries at PWN