dziąsłowy

Polish

Etymology

From dziąsło +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɔw̃sˈwɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: dziąs‧ło‧wy

Adjective

dziąsłowy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) gingival (relating to the gums)
2. (phonetics, of a sound) alveolar (articulated with the tongue touching or approaching the ridge behind the upper teeth)

   Synonym: alweolarny

Declension

Declension of dziąsłowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziąsłowy		dziąsłowa	dziąsłowe	dziąsłowi	dziąsłowe
genitive	dziąsłowego		dziąsłowej	dziąsłowego	dziąsłowych
dative	dziąsłowemu		dziąsłowej	dziąsłowemu	dziąsłowym
accusative	dziąsłowego	dziąsłowy	dziąsłową	dziąsłowe	dziąsłowych	dziąsłowe
instrumental	dziąsłowym		dziąsłową	dziąsłowym	dziąsłowymi
locative	dziąsłowym		dziąsłowej	dziąsłowym	dziąsłowych

Related terms

noun

• dziąsło

 

Further reading

• dziąsłowy in Polish dictionaries at PWN