dziki lokator

Polish

Etymology

Literally, “wild tenant”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑi.ki lɔˈka.tɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atɔr

Noun

dziki lokator m pers (female equivalent dzika lokatorka)

1. (idiomatic) squatter (person who occupies some space without permission)

Declension

Declension of dziki lokator

	singular	plural
nominative	dziki lokator	dzicy lokatorzy/lokatory (deprecative)
genitive	dzikiego lokatora	dzikich lokatorów
dative	dzikiemu lokatorowi	dzikim lokatorom
accusative	dzikiego lokatora	dzikich lokatorów
instrumental	dzikim lokatorem	dzikimi lokatorami
locative	dzikim lokatorze	dzikich lokatorach
vocative	dziki lokatorze	dzicy lokatorzy

Further reading

• dziki lokator in Polish dictionaries at PWN