Czech

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

ebonit m inan

  1. ebonite, vulcanite

Declension

edit

Further reading

edit
  • ebonit”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • ebonit”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989

Danish

edit

Noun

edit

ebonit c (singular definite ebonitten, not used in plural form)

  1. ebonite

Declension

edit

References

edit

Polish

edit

Etymology

edit

Borrowed from French ébonite.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ɛˈbɔ.ɲit/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲit
  • Syllabification: e‧bo‧nit

Noun

edit

ebonit m inan

  1. ebonite

Declension

edit
edit

Further reading

edit
  • ebonit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ebonit in Polish dictionaries at PWN

Romanian

edit

Noun

edit

ebonit n (plural ebonite)

  1. Alternative form of ebonită

Declension

edit