Czech edit

Pronunciation edit

Noun edit

ebonit m inan

  1. ebonite, vulcanite

Declension edit

Further reading edit

  • ebonit in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • ebonit in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Danish edit

Noun edit

ebonit c (singular definite ebonitten, not used in plural form)

  1. ebonite

Declension edit

References edit

Polish edit

Etymology edit

Borrowed from French ébonite.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ɛˈbɔ.ɲit/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔɲit
  • Syllabification: e‧bo‧nit

Noun edit

ebonit m inan

  1. ebonite

Declension edit

Related terms edit

Further reading edit

  • ebonit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ebonit in Polish dictionaries at PWN

Romanian edit

Noun edit

ebonit n (plural ebonite)

  1. Alternative form of ebonită

Declension edit