ebonit
Czech edit
Pronunciation edit
Noun edit
ebonit m inan
Declension edit
Further reading edit
Danish edit
Noun edit
ebonit c (singular definite ebonitten, not used in plural form)
Declension edit
Declension of ebonit
common gender |
Singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | ebonit | ebonitten |
genitive | ebonits | ebonittens |
References edit
- “ebonit” in Den Danske Ordbog
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
ebonit m inan
Declension edit
Declension of ebonit
Related terms edit
Further reading edit
Romanian edit
Noun edit
ebonit n (plural ebonite)
- Alternative form of ebonită
Declension edit
Declension of ebonit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ebonit | ebonitul | (niște) ebonite | ebonitele |
genitive/dative | (unui) ebonit | ebonitului | (unor) ebonite | ebonitelor |
vocative | ebonitule | ebonitelor |