eksterminacja

Polish

Etymology

Borrowed from French extermination, from Middle French extermination, from Latin exterminātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛk.stɛr.miˈnat͡s.ja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ek‧ster‧mi‧nac‧ja

Noun

eksterminacja f

1. extermination (act of exterminating)

Declension

Declension of eksterminacja

	singular	plural
nominative	eksterminacja	eksterminacje
genitive	eksterminacji	eksterminacji/eksterminacyj (archaic)
dative	eksterminacji	eksterminacjom
accusative	eksterminację	eksterminacje
instrumental	eksterminacją	eksterminacjami
locative	eksterminacji	eksterminacjach
vocative	eksterminacjo	eksterminacje

Derived terms

adjective

• eksterminacyjny

 

verb

• eksterminować

 

Related terms

noun

• eksterminator

 

Further reading

• eksterminacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• eksterminacja in Polish dictionaries at PWN