emeryt

Polish

Etymology

Borrowed from German Emerit, from Latin ēmeritus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛˈmɛ.rɨt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛrɨt
• Syllabification: e‧me‧ryt

Noun

emeryt m pers (female equivalent emerytka)

1. pensioner, retiree (someone who lives on a pension)

Declension

Declension of emeryt

	singular	plural
nominative	emeryt	emeryci/emeryty (deprecative)
genitive	emeryta	emerytów
dative	emerytowi	emerytom
accusative	emeryta	emerytów
instrumental	emerytem	emerytami
locative	emerycie	emerytach
vocative	emerycie	emeryci

Derived terms

adjectives

• emerycki
• emerytalny

 

verbs

• emerytować impf
• zemerytować pf

 

Related terms

adjective

• emerytowany

 

nouns

• emerytura
• emeryturka

 

Further reading

• emeryt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• emeryt in Polish dictionaries at PWN