endurskoða

Icelandic

From endur- (“again, re-”) +‎ skoða (“to examine, to scrutinize”).

endurskoða (weak verb, third-person singular past indicative endurskoðaði, supine endurskoðað)

(transitive, governs the accusative) to review, to revise, to look at something again
(transitive, governs the accusative) to audit

endurskoða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að endurskoða
supine (sagnbót)		endurskoðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		endurskoðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég endurskoða	við endurskoðum	present (nútíð)	ég endurskoði	við endurskoðum
	þú endurskoðar	þið endurskoðið		þú endurskoðir	þið endurskoðið
	hann, hún, það endurskoðar	þeir, þær, þau endurskoða		hann, hún, það endurskoði	þeir, þær, þau endurskoði

past (þátíð)	ég endurskoðaði	við endurskoðuðum	past (þátíð)	ég endurskoðaði	við endurskoðuðum
	þú endurskoðaðir	þið endurskoðuðuð		þú endurskoðaðir	þið endurskoðuðuð
	hann, hún, það endurskoðaði	þeir, þær, þau endurskoðuðu		hann, hún, það endurskoðaði	þeir, þær, þau endurskoðuðu

imperative (boðháttur)	endurskoða (þú)	endurskoðið (þið)
	endurskoðaðu	endurskoðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

endurskoðast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að endurskoðast
supine (sagnbót)		endurskoðast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		endurskoðandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég endurskoðast	við endurskoðumst	present (nútíð)	ég endurskoðist	við endurskoðumst
	þú endurskoðast	þið endurskoðist		þú endurskoðist	þið endurskoðist
	hann, hún, það endurskoðast	þeir, þær, þau endurskoðast		hann, hún, það endurskoðist	þeir, þær, þau endurskoðist

past (þátíð)	ég endurskoðaðist	við endurskoðuðumst	past (þátíð)	ég endurskoðaðist	við endurskoðuðumst
	þú endurskoðaðist	þið endurskoðuðust		þú endurskoðaðist	þið endurskoðuðust
	hann, hún, það endurskoðaðist	þeir, þær, þau endurskoðuðust		hann, hún, það endurskoðaðist	þeir, þær, þau endurskoðuðust

imperative (boðháttur)	endurskoðast (þú)	endurskoðist (þið)
	endurskoðastu	endurskoðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

endurskoðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	endurskoðaður	endurskoðuð	endurskoðað	endurskoðaðir	endurskoðaðar	endurskoðuð
accusative (þolfall)	endurskoðaðan	endurskoðaða	endurskoðað	endurskoðaða	endurskoðaðar	endurskoðuð
dative (þágufall)	endurskoðuðum	endurskoðaðri	endurskoðuðu	endurskoðuðum	endurskoðuðum	endurskoðuðum
genitive (eignarfall)	endurskoðaðs	endurskoðaðrar	endurskoðaðs	endurskoðaðra	endurskoðaðra	endurskoðaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	endurskoðaði	endurskoðaða	endurskoðaða	endurskoðuðu	endurskoðuðu	endurskoðuðu
accusative (þolfall)	endurskoðaða	endurskoðuðu	endurskoðaða	endurskoðuðu	endurskoðuðu	endurskoðuðu
dative (þágufall)	endurskoðaða	endurskoðuðu	endurskoðaða	endurskoðuðu	endurskoðuðu	endurskoðuðu
genitive (eignarfall)	endurskoðaða	endurskoðuðu	endurskoðaða	endurskoðuðu	endurskoðuðu	endurskoðuðu