eriäminen
Finnish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editeriäminen
- verbal noun of eritä
- differing (from)
Declension
editInflection of eriäminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | eriäminen | eriämiset | ||
genitive | eriämisen | eriämisten eriämisien | ||
partitive | eriämistä | eriämisiä | ||
illative | eriämiseen | eriämisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | eriäminen | eriämiset | ||
accusative | nom. | eriäminen | eriämiset | |
gen. | eriämisen | |||
genitive | eriämisen | eriämisten eriämisien | ||
partitive | eriämistä | eriämisiä | ||
inessive | eriämisessä | eriämisissä | ||
elative | eriämisestä | eriämisistä | ||
illative | eriämiseen | eriämisiin | ||
adessive | eriämisellä | eriämisillä | ||
ablative | eriämiseltä | eriämisiltä | ||
allative | eriämiselle | eriämisille | ||
essive | eriämisenä | eriämisinä | ||
translative | eriämiseksi | eriämisiksi | ||
abessive | eriämisettä | eriämisittä | ||
instructive | — | eriämisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |