erraturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of errō.
Participle
editerrātūrus (feminine errātūra, neuter errātūrum); first/second-declension participle
- about to go astray
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | errātūrus | errātūra | errātūrum | errātūrī | errātūrae | errātūra | |
Genitive | errātūrī | errātūrae | errātūrī | errātūrōrum | errātūrārum | errātūrōrum | |
Dative | errātūrō | errātūrō | errātūrīs | ||||
Accusative | errātūrum | errātūram | errātūrum | errātūrōs | errātūrās | errātūra | |
Ablative | errātūrō | errātūrā | errātūrō | errātūrīs | |||
Vocative | errātūre | errātūra | errātūrum | errātūrī | errātūrae | errātūra |