extraordinari
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin extraordinārius, equivalent to extra- + ordinari. First attested in the 14th century.[1]
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [əks.tɾə.ur.diˈna.ɾi]
- IPA(key): (Balearic) [əks.tɾə.or.diˈna.ɾi]
- IPA(key): (Valencian) [eks.tɾa.oɾ.ðiˈna.ɾi]
- Rhymes: -aɾi
Adjective edit
extraordinari (feminine extraordinària, masculine plural extraordinaris, feminine plural extraordinàries)
- extraordinary
- Synonyms: inesperat, desacostumat, descomunal, insòlit
Derived terms edit
References edit
- ^ “extraordinari”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
Further reading edit
- “extraordinari” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “extraordinari” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “extraordinari” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Occitan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin extraordinārius. Attested from the 13th century.[1]
Pronunciation edit
Audio (Béarn) (file)
Adjective edit
extraordinari m (feminine singular extraordinària, masculine plural extraordinaris, feminine plural extraordinàrias)
Derived terms edit
Related terms edit
References edit
- ^ Diccionari General de la Lenga Occitana, L’Academia occitana – Consistòri del Gai Saber, 2008-2024, page 258.