fajfi

Esperanto

Etymology

From German pfeifen and Yiddish פֿײַפֿן (fayfn). Doublet of fifro and pipo.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈfajfi]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ajfi
• Hyphenation: faj‧fi

Verb

fajfi (present fajfas, past fajfis, future fajfos, conditional fajfus, volitive fajfu)

1. to whistle
   • 1910, Trans. E. L. Kearney, La Aventuroj de Alicio en Mirlando‎^[1]:

     "Ĉion, kion ajn vi volas!" diris la Lakeo, kaj komencis fajfi.

     "Anything you like," said the Footman, and began to whistle.

Conjugation

Conjugation of fajfi present past future singular plural singular plural singular plural tense fajfas fajfis fajfos active participle fajfanta fajfantaj fajfinta fajfintaj fajfonta fajfontaj acc. fajfantan fajfantajn fajfintan fajfintajn fajfontan fajfontajn passive participle fajfata fajfataj fajfita fajfitaj fajfota fajfotaj acc. fajfatan fajfatajn fajfitan fajfitajn fajfotan fajfotajn nominal active participle fajfanto fajfantoj fajfinto fajfintoj fajfonto fajfontoj acc. fajfanton fajfantojn fajfinton fajfintojn fajfonton fajfontojn nominal passive participle fajfato fajfatoj fajfito fajfitoj fajfoto fajfotoj acc. fajfaton fajfatojn fajfiton fajfitojn fajfoton fajfotojn adverbial active participle fajfante fajfinte fajfonte adverbial passive participle fajfate fajfite fajfote infinitive fajfi imperative fajfu conditional fajfus

Related terms

• alfajfi (“to whistle to (someone, a dog, etc.)”)
• fajfilo (“whistle (device used to make a whistling sound)”)
• fajfi pri or prifajfi (“to whistle at (in disapproval, mockery, etc.)”)