finaĵvorto

Esperanto

Etymology

From finaĵo +‎ vorto.

Pronunciation

• IPA^(key): [finaʒˈvorto]
• Rhymes: -orto
• Hyphenation: fi‧naĵ‧vor‧to

Noun

finaĵvorto (accusative singular finaĵvorton, plural finaĵvortoj, accusative plural finaĵvortojn)

1. (Esperanto grammar) a word that needs an ending (finaĵo). There are four types: O-vorto, A-vorto, E-vorto, and verbs

   Antonym: vorteto

Related terms

• A-vorto
• E-vorto
• O-vorto
• verbo