forĝi

See also: forgi, and forgí

Esperanto

Etymology

From French forge and English forge, both deriving from Latin faber (“artisan, smith, craftsman”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈford͡ʒi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ord͡ʒi
• Hyphenation: for‧ĝi

Verb

forĝi (present forĝas, past forĝis, future forĝos, conditional forĝus, volitive forĝu)

1. to forge

Conjugation

Conjugation of forĝi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		forĝas		forĝis		forĝos
active participle		forĝanta	forĝantaj	forĝinta	forĝintaj	forĝonta	forĝontaj
	acc.	forĝantan	forĝantajn	forĝintan	forĝintajn	forĝontan	forĝontajn
passive participle		forĝata	forĝataj	forĝita	forĝitaj	forĝota	forĝotaj
	acc.	forĝatan	forĝatajn	forĝitan	forĝitajn	forĝotan	forĝotajn
nominal active participle		forĝanto	forĝantoj	forĝinto	forĝintoj	forĝonto	forĝontoj
	acc.	forĝanton	forĝantojn	forĝinton	forĝintojn	forĝonton	forĝontojn
nominal passive participle		forĝato	forĝatoj	forĝito	forĝitoj	forĝoto	forĝotoj
	acc.	forĝaton	forĝatojn	forĝiton	forĝitojn	forĝoton	forĝotojn
adverbial active participle		forĝante		forĝinte		forĝonte
adverbial passive participle		forĝate		forĝite		forĝote

infinitive		forĝi						imperative		forĝu						conditional		forĝus

Derived terms

• alforĝi (“to weld; (fig.) to chain down, hold captive”)
• forĝisto (“blacksmith”)