fróðleikur

Icelandic

Etymology

From Old Norse fróðleikr.

Noun

fróðleikur m (genitive singular fróðleiks, no plural)

1. knowledge, information
2. lore

Declension

declension of fróðleikur

m-s2	singular
	indefinite	definite
nominative	fróðleikur	fróðleikurinn
accusative	fróðleik	fróðleikinn
dative	fróðleik	fróðleiknum
genitive	fróðleiks	fróðleiksins