See also: frodur

Faroese

edit

Etymology

edit

From Old Norse fróðr, from Proto-Germanic *frōdaz.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

fróður (comparative fróðari, superlative fróðastur)

  1. knowledgeable, well-read, learned, erudite

Inflection

edit
fróður a15
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) fróður fróð frótt
Accusative (hvønnfall) fróðan fróða
Dative (hvørjumfall) fróðum fróðari fróðum
Genitive (hvørsfall) (fróðs) (fróðar) (fróðs)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) fróðir fróðar fróð
Accusative (hvønnfall) fróðar
Dative (hvørjumfall) fróðum
Genitive (hvørsfall) (fróða)
Weak adjectival inflection of fróður
Singular (eintal) m f n
Nominative (hvørfall) fróði fróða fróða
Accusative (hvønnfall) fróða fróðu
Dative (hvørjumfall)
Genitive (hvørsfall)
Plural (fleirtal) m f n
Nominative (hvørfall) fróðu
Accusative (hvønnfall)
Dative (hvørjumfall)
Genitive (hvørsfall)


Derived terms

edit

See also

edit

Icelandic

edit

Etymology

edit

From Old Norse fróðr, from Proto-Germanic *frōdaz.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

fróður (comparative fróðari, superlative fróðastur)

  1. knowledgeable, well-read, learned, erudite
    Hann er fróður maður.He's a knowledgeable man.

Declension

edit

Derived terms

edit
compounds

See also

edit

References

edit