frankowicz

Polish

Etymology

From frank +‎ -owicz.

Pronunciation

• IPA^(key): /fraŋˈkɔ.vit͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ʂ
• Syllabification: fran‧ko‧wicz

Noun

frankowicz m pers

1. (neologism) person that has a mortgage denominated in the Swiss franc

   Synonym: frankowiec

Declension

Declension of frankowicz

	singular	plural
nominative	frankowicz	frankowicze
genitive	frankowicza	frankowiczy
dative	frankowiczowi	frankowiczom
accusative	frankowicza	frankowiczy
instrumental	frankowiczem	frankowiczami
locative	frankowiczu	frankowiczach
vocative	frankowiczu	frankowicze

Related terms

nouns

• kredyt frankowy

 

Further reading

• frankowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• frankowicz in Polish dictionaries at PWN