Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of fulminō.

Pronunciation edit

Participle edit

fulminātus (feminine fulmināta, neuter fulminātum); first/second-declension participle

  1. about to be struck with lightning

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative fulminātus fulmināta fulminātum fulminātī fulminātae fulmināta
Genitive fulminātī fulminātae fulminātī fulminātōrum fulminātārum fulminātōrum
Dative fulminātō fulminātō fulminātīs
Accusative fulminātum fulminātam fulminātum fulminātōs fulminātās fulmināta
Ablative fulminātō fulminātā fulminātō fulminātīs
Vocative fulmināte fulmināta fulminātum fulminātī fulminātae fulmināta

Adjective edit

fulminātus (feminine fulmināta, neuter fulminātum); first/second-declension adjective

  1. bearing thunder, lightning or thunderbolts

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative fulminātus fulmināta fulminātum fulminātī fulminātae fulmināta
Genitive fulminātī fulminātae fulminātī fulminātōrum fulminātārum fulminātōrum
Dative fulminātō fulminātō fulminātīs
Accusative fulminātum fulminātam fulminātum fulminātōs fulminātās fulmināta
Ablative fulminātō fulminātā fulminātō fulminātīs
Vocative fulmināte fulmināta fulminātum fulminātī fulminātae fulmināta

References edit