güvenilir

Turkish

Etymology

Third-person singular simple present of güvenilmek ("to be reliable"), ultimately from güven ("trust"/"confidence").

Adjective

güvenilir

1. reliable, trustworthy

Derived terms

• güvenilirlik

References

• “güvenilir”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “güvenilir”, in Nişanyan Sözlük