geçici

Turkish

Etymology

From geç (“to pass”) +‎ -ici (“-er”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɟe.t͡ʃi.ˈd͡ʒi/
• Hyphenation: ge‧çi‧ci

Adjective

geçici

1. temporary
2. Synonym of bulaşıcı

Derived terms

• geçici işçi
• geçici madde
• geçici pasaport
• geçici personel
• geçici plaka
• geçici teminat
• geçicilik
• gelip geçici

 

Noun

geçici (definite accusative geçiciyi, plural geçiciler)

1. crosser (someone who crosses the street)

Further reading

• “geçici”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Ayverdi, İlhan (2010) “geçici”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı