geþringan
Old English edit
Etymology edit
From ġe- + þringan. Cognate Old Saxon githringan.
Pronunciation edit
Verb edit
ġeþringan
Conjugation edit
Conjugation of ġeþringan (strong class 3)
infinitive | ġeþringan | ġeþringenne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | ġeþringe | ġeþrang |
second person singular | ġeþringst | ġeþrunge |
third person singular | ġeþringþ | ġeþrang |
plural | ġeþringaþ | ġeþrungon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | ġeþringe | ġeþrunge |
plural | ġeþringen | ġeþrungen |
imperative | ||
singular | ġeþring | |
plural | ġeþringaþ | |
participle | present | past |
ġeþringende | ġeþrungen |