girða
Icelandic edit
Etymology edit
From gerði (“fence”), itself from garður (“enclosing wall”).
Pronunciation edit
Verb edit
girða (weak verb, third-person singular past indicative girti, supine girt)
- to fence (enclose within a fence)
Conjugation edit
girða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að girða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
girt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
girðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég girði | við girðum | present (nútíð) |
ég girði | við girðum |
| þú girðir | þið girðið | þú girðir | þið girðið | ||
| hann, hún, það girðir | þeir, þær, þau girða | hann, hún, það girði | þeir, þær, þau girði | ||
| past (þátíð) |
ég girti | við girtum | past (þátíð) |
ég girti | við girtum |
| þú girtir | þið girtuð | þú girtir | þið girtuð | ||
| hann, hún, það girti | þeir, þær, þau girtu | hann, hún, það girti | þeir, þær, þau girtu | ||
| imperative (boðháttur) |
girð (þú) | girðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| girtu | girðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að girðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
girst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
girðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég girðist | við girðumst | present (nútíð) |
ég girðist | við girðumst |
| þú girðist | þið girðist | þú girðist | þið girðist | ||
| hann, hún, það girðist | þeir, þær, þau girðast | hann, hún, það girðist | þeir, þær, þau girðist | ||
| past (þátíð) |
ég girtist | við girtumst | past (þátíð) |
ég girtist | við girtumst |
| þú girtist | þið girtust | þú girtist | þið girtust | ||
| hann, hún, það girtist | þeir, þær, þau girtust | hann, hún, það girtist | þeir, þær, þau girtust | ||
| imperative (boðháttur) |
girst (þú) | girðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| girstu | girðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
girtur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
girtur | girt | girt | girtir | girtar | girt | |
| accusative (þolfall) |
girtan | girta | girt | girta | girtar | girt | |
| dative (þágufall) |
girtum | girtri | girtu | girtum | girtum | girtum | |
| genitive (eignarfall) |
girts | girtrar | girts | girtra | girtra | girtra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
girti | girta | girta | girtu | girtu | girtu | |
| accusative (þolfall) |
girta | girtu | girta | girtu | girtu | girtu | |
| dative (þágufall) |
girta | girtu | girta | girtu | girtu | girtu | |
| genitive (eignarfall) |
girta | girtu | girta | girtu | girtu | girtu | |