girinnan
Old Dutch edit
Etymology edit
Verb edit
girinnan
Inflection edit
Conjugation of girinnan (strong class 3)
infinitive | girinnan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | girinnu | giran |
2nd person singular | girinnis, girinnist | girunni |
3rd person singular | girinnit | giran |
1st person plural | girinnon | girunnun |
2nd person plural | girinnet | girunnut |
3rd person plural | girinnunt | girunnun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | girinne | girunni |
2nd person singular | girinnes, girinnest | girunnis, girunnist |
3rd person singular | girinne | girunni |
1st person plural | girinnen | girunnin |
2nd person plural | girinnet | girunnit |
3rd person plural | girinnent | girunnint |
imperative | present | |
singular | girin | |
plural | girinnet | |
participle | present | past |
girinnandi | girunnon |
Descendants edit
- Middle Dutch: gerinnen
Further reading edit
- “girinnan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012