gustabilis
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ɡusˈtaː.bi.lis/, [ɡʊs̠ˈt̪äːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ɡusˈta.bi.lis/, [ɡusˈt̪äːbilis]
Adjective edit
gustābilis (neuter gustābile); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | gustābilis | gustābile | gustābilēs | gustābilia | |
Genitive | gustābilis | gustābilium | |||
Dative | gustābilī | gustābilibus | |||
Accusative | gustābilem | gustābile | gustābilēs gustābilīs |
gustābilia | |
Ablative | gustābilī | gustābilibus | |||
Vocative | gustābilis | gustābile | gustābilēs | gustābilia |
References edit
- “gustabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- gustabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.