gwałcicielski

Polish

Etymology

From gwałciciel +‎ -ski. First attested in 1847.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡvaw.t͡ɕiˈt͡ɕɛl.ski/
• Rhymes: -ɛlski
• Syllabification: gwał‧ci‧ciel‧ski

Adjective

gwałcicielski (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) rapist's
2. (relational, literary) violator's (person who does not comply with the law)

Declension

Declension of gwałcicielski (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	gwałcicielski		gwałcicielska	gwałcicielskie	gwałcicielscy	gwałcicielskie
genitive	gwałcicielskiego		gwałcicielskiej	gwałcicielskiego	gwałcicielskich
dative	gwałcicielskiemu		gwałcicielskiej	gwałcicielskiemu	gwałcicielskim
accusative	gwałcicielskiego	gwałcicielski	gwałcicielską	gwałcicielskie	gwałcicielskich	gwałcicielskie
instrumental	gwałcicielskim		gwałcicielską	gwałcicielskim	gwałcicielskimi
locative	gwałcicielskim		gwałcicielskiej	gwałcicielskim	gwałcicielskich

Further reading

• gwałcicielski in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “gwałcicielski”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “gwałcicielski”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 945