Latin edit

Noun edit

haerēditās f (genitive haerēditātis); third declension

  1. Alternative form of hērēditās
    • 4–5th Century CE, Augustini, Sermo LXXXVII:
      dixerunt illi apud se ipsos: "hic est haeres; uenite, occidamus eum, et nostra erit haereditas."

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative haerēditās haerēditātēs
Genitive haerēditātis haerēditātum
Dative haerēditātī haerēditātibus
Accusative haerēditātem haerēditātēs
Ablative haerēditāte haerēditātibus
Vocative haerēditās haerēditātēs

References edit