hangsnor
Dutch
editEtymology
editCompound of hangen (“to hang”) + snor (“moustache”).
Pronunciation
editNoun
edithangsnor f (plural hangsnorren, diminutive hangsnorretje n)
Compound of hangen (“to hang”) + snor (“moustache”).
hangsnor f (plural hangsnorren, diminutive hangsnorretje n)