harenivagus
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From harēna (“sand”) + vagus (“wandering”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ha.reːˈni.u̯a.ɡus/, [häreːˈniu̯äɡʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.reˈni.va.ɡus/, [äreˈniːväɡus]
Adjective edit
harēnivagus (feminine harēnivaga, neuter harēnivagum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | harēnivagus | harēnivaga | harēnivagum | harēnivagī | harēnivagae | harēnivaga | |
Genitive | harēnivagī | harēnivagae | harēnivagī | harēnivagōrum | harēnivagārum | harēnivagōrum | |
Dative | harēnivagō | harēnivagō | harēnivagīs | ||||
Accusative | harēnivagum | harēnivagam | harēnivagum | harēnivagōs | harēnivagās | harēnivaga | |
Ablative | harēnivagō | harēnivagā | harēnivagō | harēnivagīs | |||
Vocative | harēnivage | harēnivaga | harēnivagum | harēnivagī | harēnivagae | harēnivaga |
References edit
- “harenivagus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- harenivagus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.