harmoninen
Finnish edit
Etymology edit
Internationalism (see English harmonic), ultimately from Latin harmonicus and adapted with the adjectival suffix + -inen.
Pronunciation edit
Adjective edit
harmoninen (comparative harmonisempi, superlative harmonisin)
Declension edit
Inflection of harmoninen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | harmoninen | harmoniset | |
genitive | harmonisen | harmonisten harmonisien | |
partitive | harmonista | harmonisia | |
illative | harmoniseen | harmonisiin | |
singular | plural | ||
nominative | harmoninen | harmoniset | |
accusative | nom. | harmoninen | harmoniset |
gen. | harmonisen | ||
genitive | harmonisen | harmonisten harmonisien | |
partitive | harmonista | harmonisia | |
inessive | harmonisessa | harmonisissa | |
elative | harmonisesta | harmonisista | |
illative | harmoniseen | harmonisiin | |
adessive | harmonisella | harmonisilla | |
ablative | harmoniselta | harmonisilta | |
allative | harmoniselle | harmonisille | |
essive | harmonisena | harmonisina | |
translative | harmoniseksi | harmonisiksi | |
abessive | harmonisetta | harmonisitta | |
instructive | — | harmonisin | |
comitative | — | harmonisine |
Derived terms edit
Further reading edit
- “harmoninen”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (online dictionary, continuously updated, in Finnish), Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02