harvainvalta
Finnish edit
Etymology edit
harvain (“few”) + valta (“power, dominance”). First attested in Frans Ferdinand Ahlman: Ruotsalais-suomalainen sanakirja ("Swedish-Finnish Dictionary", 1865).
Pronunciation edit
- IPA(key): /ˈhɑrʋɑi̯nˌʋɑltɑ/, [ˈhɑ̝rʋɑ̝i̯nˌʋɑ̝l̪t̪ɑ̝]
- Rhymes: -ɑltɑ
- Syllabification(key): har‧vain‧val‧ta
Noun edit
harvainvalta
Declension edit
Inflection of harvainvalta (Kotus type 9*I/kala, lt-ll gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | harvainvalta | harvainvallat | ||
genitive | harvainvallan | harvainvaltojen | ||
partitive | harvainvaltaa | harvainvaltoja | ||
illative | harvainvaltaan | harvainvaltoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | harvainvalta | harvainvallat | ||
accusative | nom. | harvainvalta | harvainvallat | |
gen. | harvainvallan | |||
genitive | harvainvallan | harvainvaltojen harvainvaltainrare | ||
partitive | harvainvaltaa | harvainvaltoja | ||
inessive | harvainvallassa | harvainvalloissa | ||
elative | harvainvallasta | harvainvalloista | ||
illative | harvainvaltaan | harvainvaltoihin | ||
adessive | harvainvallalla | harvainvalloilla | ||
ablative | harvainvallalta | harvainvalloilta | ||
allative | harvainvallalle | harvainvalloille | ||
essive | harvainvaltana | harvainvaltoina | ||
translative | harvainvallaksi | harvainvalloiksi | ||
abessive | harvainvallatta | harvainvalloitta | ||
instructive | — | harvainvalloin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms edit
Derived terms edit
See also edit
Further reading edit
- “harvainvalta”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02