hiorþ
Old Swedish
editEtymology
editFrom Old Norse hjǫrð, from Proto-Germanic *herdō.
Noun
edithiorþ f
Declension
editDeclension of hiorþ (strong ō-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hiorþ | hiorþin | hiorþar | hiorþarnar, hiorþanar |
accusative | hiorþ | hiorþina | hiorþar | hiorþarnar, hiorþanar |
dative | hiorþ, hiorþo | hiorþinni, hiorþinne | hiorþum, hiorþom | hiorþumin, hiorþomen |
genitive | hiorþar | hiorþarinnar | hiorþa | hiorþanna |
Descendants
edit- Swedish: hjord