hlægja

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈl̥aiːja/

  Rhymes: -aiːja

  Homophones: hlæja

Etymology 1

From Old Norse hlœgja, from Proto-Germanic *hlōgijaną. Causative of hlæja (“laugh”).

Verb

hlægja (weak verb, third-person singular past indicative hlægði, supine hlægt)

1. (transitive) to make (someone) laugh

Conjugation

hlægja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hlægja
supine (sagnbót)		hlægt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hlægjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hlægi	við hlægjum	present (nútíð)	ég hlægi	við hlægjum
	þú hlægir	þið hlægið		þú hlægir	þið hlægið
	hann, hún, það hlægir	þeir, þær, þau hlægja		hann, hún, það hlægi	þeir, þær, þau hlægi
past (þátíð)	ég hlægði	við hlægðum	past (þátíð)	ég hlægði	við hlægðum
	þú hlægðir	þið hlægðuð		þú hlægðir	þið hlægðuð
	hann, hún, það hlægði	þeir, þær, þau hlægðu		hann, hún, það hlægði	þeir, þær, þau hlægðu
imperative (boðháttur)	hlæg (þú)	hlægið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hlægðu	hlægiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• hlægilegur

Etymology 2

See hlæja.

Verb

hlægja

1. Misspelling of hlæja.