hnjóða

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *hneudaną.

Verb

hnjóða (singular past indicative hnauð, plural past indicative hnuðu, past participle hnoðinn)

1. to rivet, clinch

Conjugation

Conjugation of hnjóða — active (strong class 2)

infinitive	hnjóða
present participle	hnjóðandi
past participle	hnoðinn
indicative	present	past
1st-person singular	hnýð	hnauð
2nd-person singular	hnýðr	hnautt
3rd-person singular	hnýðr	hnauð
1st-person plural	hnjóðum	hnuðum
2nd-person plural	hnjóðið	hnuðuð
3rd-person plural	hnjóða	hnuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	hnjóða	hnyða
2nd-person singular	hnjóðir	hnyðir
3rd-person singular	hnjóði	hnyði
1st-person plural	hnjóðim	hnyðim
2nd-person plural	hnjóðið	hnyðið
3rd-person plural	hnjóði	hnyði
imperative	present
2nd-person singular	hnjóð
1st-person plural	hnjóðum
2nd-person plural	hnjóðið

Conjugation of hnjóða — mediopassive (strong class 2)

infinitive	hnjóðask
present participle	hnjóðandisk
past participle	hnoðizk
indicative	present	past
1st-person singular	hnjóðumk	hnuðumk
2nd-person singular	hnýzk	hnauzk
3rd-person singular	hnýzk	hnauzk
1st-person plural	hnjóðumsk	hnuðumsk
2nd-person plural	hnjóðizk	hnuðuzk
3rd-person plural	hnjóðask	hnuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	hnjóðumk	hnyðumk
2nd-person singular	hnjóðisk	hnyðisk
3rd-person singular	hnjóðisk	hnyðisk
1st-person plural	hnjóðimsk	hnyðimsk
2nd-person plural	hnjóðizk	hnyðizk
3rd-person plural	hnjóðisk	hnyðisk
imperative	present
2nd-person singular	hnjózk
1st-person plural	hnjóðumsk
2nd-person plural	hnjóðizk

Descendants

• Icelandic: hnjóða

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)
• hnjóða in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.