hoûter

Walloon

Etymology

From Old French escouter, from Latin ascultāre, variant of auscultāre.

Pronunciation

• IPA^(key): /hu.te/

Verb

hoûter

1. to listen (to)

Conjugation

   —         —   Conjugation of the verb hoûter in Walloon   —   Codjowaedje do viebe hoûter e walon

infinitive			hoûter
gerund			hoûtant
auxiliary			aveur
past participle				masculine		feminine
		singular		hoûté		hoûteye
		plural		hoûtés		hoûteyes
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		dji (dj')	ti (t')	i (il) / ele	dji (dj') / nos	vos	i (il)
	present	hoûte	hoûtes	hoûte	hoûtans	hoûtez	hoûtnut or hoûtèt
	imperfect	hoûtéve	hoûtéves	hoûtéve	hoûténs	hoûtîz	hoûtént
	preterit	hoûta	hoûtas	hoûta	hoûtîs	hoûtîz	hoûtît
	future	hoûtrè	hoûtrès	hoûtrè	hoûtrans	hoûtroz	hoûtront
	conditional	hoûtreu	hoûtreus	hoûtreut	hoûtréns	hoûtrîz	hoûtrént
subjunctive		ki dj'	ki t'	k' i (il) / k' ele	ki dj' / ki nos	ki vos	k' i (il)
	present	hoûte	hoûtes	hoûte	hoûtanxhe	hoûtoxhe	hoûtnuxhe or hoûtèxhe
	imperfect	hoûtaxhe	hoûtaxhes	hoûtaxhe	hoûténxhe	hoûtîxhe	hoûténxhe
imperative		—	ti	—	dji / nos	vos	—
	affirmative		hoûte!		hoûtans!	hoûtez!