hvorugur
Icelandic
editEtymology
editFrom Old Norse hvárugr, from older hvárgi, from hvárr + -gi.
Pronunciation
editPronoun
edithvorugur (feminine hvorug, neuter hvorugt)
- (of two options) neither
Usage notes
edit- Used in the singular when referring to two individuals, or proscribed in the plural.
- Used in the plural when referring to two groups.
Declension
editstrong declension (indefinite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|---|
nominative | hvorugur | hvorug | hvorugt | |
accusative | hvorugan, hvornugan1 | hvoruga | ||
dative | hvorugum | hvorugri | hvorugu | |
genitive | hvorugs | hvorugrar | hvorugs | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | hvorugir | hvorugar | hvorug | |
accusative | hvoruga | |||
dative | hvorugum | |||
genitive | hvorugra |
1Archaic/obsolete.
Derived terms
editSee also
editReferences
edit- Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)
- Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “hvorugur”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies
- Mörður Árnason (2019) Íslensk orðabók, 5th edition, Reykjavík: Forlagið
- “hvorugur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)