işgücü

Turkish

Etymology

• From "iş" (labour, work) + "güç" (power, force)

Pronunciation

• IPA^(key): [iʃ ɟydʒy]

Noun

işgücü (definite accusative işgücünü, plural işgüçleri)

1. labour force, workforce

Declension

Inflection
Nominative	işgücü
Definite accusative	işgücünü
	Singular	Plural
Nominative	işgücü	işgüçleri
Definite accusative	işgücünü	işgüçlerini
Dative	işgücüne	işgüçlerine
Locative	işgücünde	işgüçlerinde
Ablative	işgücünden	işgüçlerinden
Genitive	işgücünün	işgüçlerinin