iş

See also: Appendix:Variations of "is"

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic		иш
Roman		iş
Perso-Arabic		ایش‎

Etymology

From Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iʃ/

Noun

iş (definite accusative işi, plural işlər)

1. work

   Bu gün işimiz çoxdur, gələmmərik ― We have a lot of work today, we will not to be able to come

   bütün günü iş başında olmaq (idiomatic) ― to be busy doing work all day (literally, “to be at the head of work all day”)

2. job

   Allaha min şükür, qardaşımın qəşəng işi vardır. ― Praise the Lord, my brother has a nice job.

   Adamın işi olmayanda günlər uzun gəlir. ― When one doesn't have a job, days feel long.

3. errand, business

   Amsterdama niyə getməliyəm, orada nə işim var? ― Why would I go to Amsterdam, what business do I have there?

   Sabah görüşə bilərik? Sənə işim düşüb ― Can we meet tomorrow? I have business with you.

   Bu dəqiqə əlimdə (bir) iş var. ― I am a little busy at the moment. (literally, “I have an errand at my hands at the moment.”)

4. action, deed, thing

   nahaqq iş görmək ― to do something bad

   Bu yaxşı işdir. ― This is a good deed.

   Yaxşı ki ora getdik. Böyük iş gördük. ― It's good that we went there. We did an important deed.

   Synonym: əməl

5. (law) charge, prosecution, case

   cinayət işi ― criminal charge

   • 2015 June 11, “Obamanı qorumalı idi, qızdan nömrə aldı və…”, in QafqazNews.az‎^[1]:

     İstintaqçılar agent barədə iş açıblar.

     The investigators have brought criminal charges against the agent.

6. (colloquial) prison sentence, jail term

   Oğruya yeddi il iş veriblər ― The thief got seven years of jail term

7. (colloquial) trouble, mess

   Başıma iş açmışam ― I got myself into a mess

   Özümü işə salmışam ― I got myself in trouble

   Deyəsən yenə işə düşmüşəm ― It seems I am in trouble again

Declension

Declension of iş

	singular	plural
nominative	iş	işlər
definite accusative	işi	işləri
dative	işə	işlərə
locative	işdə	işlərdə
ablative	işdən	işlərdən
definite genitive	işin	işlərin

Possessive forms of iş

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	işim	işlərim
sənin (“your”)	işin	işlərin
onun (“his/her/its”)	işi	işləri
bizim (“our”)	işimiz	işlərimiz
sizin (“your”)	işiniz	işləriniz
onların (“their”)	işi or işləri	işləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	işimi	işlərimi
sənin (“your”)	işini	işlərini
onun (“his/her/its”)	işini	işlərini
bizim (“our”)	işimizi	işlərimizi
sizin (“your”)	işinizi	işlərinizi
onların (“their”)	işini or işlərini	işlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	işimə	işlərimə
sənin (“your”)	işinə	işlərinə
onun (“his/her/its”)	işinə	işlərinə
bizim (“our”)	işimizə	işlərimizə
sizin (“your”)	işinizə	işlərinizə
onların (“their”)	işinə or işlərinə	işlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	işimdə	işlərimdə
sənin (“your”)	işində	işlərində
onun (“his/her/its”)	işində	işlərində
bizim (“our”)	işimizdə	işlərimizdə
sizin (“your”)	işinizdə	işlərinizdə
onların (“their”)	işində or işlərində	işlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	işimdən	işlərimdən
sənin (“your”)	işindən	işlərindən
onun (“his/her/its”)	işindən	işlərindən
bizim (“our”)	işimizdən	işlərimizdən
sizin (“your”)	işinizdən	işlərinizdən
onların (“their”)	işindən or işlərindən	işlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	işimin	işlərimin
sənin (“your”)	işinin	işlərinin
onun (“his/her/its”)	işinin	işlərinin
bizim (“our”)	işimizin	işlərimizin
sizin (“your”)	işinizin	işlərinizin
onların (“their”)	işinin or işlərinin	işlərinin

Derived terms

• işcil (“industrious”)
• işçi (“worker, employee”)
• işsiz (“unemployed”)
  • işsizlik (“unemployment”)
• işgüzar (“competent, capable”)
  • işgüzarlıq
• işbacaran (“capable, qualified”)
• işsevən (“industrious, hard-working”)
• işləmək (“to work”)
  • işlətmək (“to use, put to work”)
    • işlədilmə (“usage, use”)
• işverən (“snitch”)
• iş-güc (“something to do”)

---

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Noun

iş

1. work, making

Declension

Declension of iş

nominative	iş
genitive	işniñ
dative	işke
accusative	işni
locative	işte
ablative	işten

References

• Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎^[2], Simferopol: Dolya, →ISBN

---

Tatar

Noun

iş

1. work, deed

---

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ایش‎ (iş, “work, matter, affair”), from Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”). Cognate to Old Turkic 𐰃𐰾‎ (iš, “work, deed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iʃ/

Noun

iş (definite accusative işi, plural işler)

1. work, task, deed
2. job, employment
3. matter, affair, business, activity

Declension

Inflection
Nominative	iş
Definite accusative	işi
	Singular	Plural
Nominative	iş	işler
Definite accusative	işi	işleri
Dative	işe	işlere
Locative	işte	işlerde
Ablative	işten	işlerden
Genitive	işin	işlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular işim işlerim 2nd singular işin işlerin 3rd singular işi işleri 1st plural işimiz işlerimiz 2nd plural işiniz işleriniz 3rd plural işleri işleri Definite accusative Singular Plural 1st singular işimi işlerimi 2nd singular işini işlerini 3rd singular işini işlerini 1st plural işimizi işlerimizi 2nd plural işinizi işlerinizi 3rd plural işlerini işlerini Dative Singular Plural 1st singular işime işlerime 2nd singular işine işlerine 3rd singular işine işlerine 1st plural işimize işlerimize 2nd plural işinize işlerinize 3rd plural işlerine işlerine Locative Singular Plural 1st singular işimde işlerimde 2nd singular işinde işlerinde 3rd singular işinde işlerinde 1st plural işimizde işlerimizde 2nd plural işinizde işlerinizde 3rd plural işlerinde işlerinde Ablative Singular Plural 1st singular işimden işlerimden 2nd singular işinden işlerinden 3rd singular işinden işlerinden 1st plural işimizden işlerimizden 2nd plural işinizden işlerinizden 3rd plural işlerinden işlerinden Genitive Singular Plural 1st singular işimin işlerimin 2nd singular işinin işlerinin 3rd singular işinin işlerinin 1st plural işimizin işlerimizin 2nd plural işinizin işlerinizin 3rd plural işlerinin işlerinin

Derived terms

• işteş
• işkolik

Related terms

• işgüzar
• işlemek
• işli
• işlik
• işsiz
• işçi

 

---

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iːʃ/

Noun

iş (definite accusative işi, plural işler)

1. work, labor
2. job, employment
3. affair

Declension

This noun needs an inflection-table template.