ignifluus
Latin edit
Etymology edit
From ignis (“fire”) + fluo (“I flow”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /iɡˈni.flu.us/, [ɪŋˈnɪfɫ̪uʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /iɲˈɲi.flu.us/, [iɲˈɲiːfluːs]
Adjective edit
ignifluus (feminine igniflua, neuter ignifluum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ignifluus | igniflua | ignifluum | ignifluī | ignifluae | igniflua | |
Genitive | ignifluī | ignifluae | ignifluī | ignifluōrum | ignifluārum | ignifluōrum | |
Dative | ignifluō | ignifluō | ignifluīs | ||||
Accusative | ignifluum | ignifluam | ignifluum | ignifluōs | ignifluās | igniflua | |
Ablative | ignifluō | ignifluā | ignifluō | ignifluīs | |||
Vocative | igniflue | igniflua | ignifluum | ignifluī | ignifluae | igniflua |
References edit
- “ignifluus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ignifluus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.