ilgeç

Turkish

Etymology

Morphologically il- +‎ -geç.

Pronunciation

• IPA^(key): [ilɟetʃ]

Noun

ilgeç (definite accusative ilgeci, plural ilgeçler)

1. (grammar) particle

Declension

Inflection
Nominative	ilgeç
Definite accusative	ilgeci
	Singular	Plural
Nominative	ilgeç	ilgeçler
Definite accusative	ilgeci	ilgeçleri
Dative	ilgece	ilgeçlere
Locative	ilgeçte	ilgeçlerde
Ablative	ilgeçten	ilgeçlerden
Genitive	ilgecin	ilgeçlerin

Synonyms

• edat