Wiktionary

ilmek

Turkish

edit

Etymology 1

edit

From Ottoman Turkish ایلمك (ilmek), from Proto-Turkic *īl- (“to hang on (smth.), hook”).

Verb

edit

ilmek (third-person singular simple present iler)

  1. to tie loosely to
Conjugation
edit
Conjugation of ilmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive ilmek
impersonal participle imperfective ilen
perfective ilmiş
prospective ilecek
personal participle non-prospective ildiğim ildiğin ildiği ildiğimiz ildiğiniz ildikleri
prospective ileceğim ileceğin ileceği ileceğimiz ileceğiniz ilecekleri
verbal noun ilme
way of doing iliş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ilerim ilersin iler ileriz ilersiniz ilerler
imperfective iliyorum iliyorsun iliyor iliyoruz iliyorsunuz iliyorlar
past perfective ildim ildin ildi ildik ildiniz ildiler
imperfective iliyordum iliyordun iliyordu iliyorduk iliyordunuz iliyorlardı (or iliyordular)
future ileceğim ileceksin ilecek ileceğiz ileceksiniz ilecekler
inferential perfective ilmişim ilmişsin ilmiş ilmişiz ilmişsiniz ilmişler
aorist ilermişim ilermişsin ilermiş ilermişiz ilermişsiniz ilerlermiş (or ilermişlar)
imperfective iliyormuşum iliyormuşsun iliyormuş iliyormuşuz iliyormuşsunuz iliyorlarmış
conditional simple ilsem ilsen ilse ilsek ilseniz ilseler
perfective ilseydim ilseydin ilseydi ilseydik ilseydiniz ilseydiler
optative ileyim ilesin ile ilelim ilesiniz ileler
progressive ilmekteyim ilmektesin ilmekte ilmekteyiz ilmektesiniz ilmekteler
necessitative ilmeliyim ilmelisin ilmeli ilmeliyiz ilmelisiniz ilmeliler
imperative il ilsin ilin ilsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist iler miyim? iler misin? iler mi? iler miyiz? iler misiniz? ilerler mi?
imperfective iliyor muyum? iliyor musun? iliyor mu? iliyor muyuz? iliyor musunuz? iliyorlar mı?
past perfective ildim mi? ildin mi? ildi mi? ildik mi? ildiniz mi? ildiler mi?
imperfective iliyor muydum? iliyor muydun? iliyor muydu? iliyor muyduk? iliyor muydunuz? iliyorlar mıydı?
future ilecek miyim? ilecek misin? ilecek mi? ilecek miyiz? ilecek misiniz? ilecekler mi?
inferential perfective ilmiş miyim? ilmiş misin? ilmiş mi? ilmiş miyiz? ilmiş misiniz? ilmişler mi?
aorist iler miymişim? iler miymişsin? iler miymiş? iler miymişiz? iler miymişsiniz? ilerler miymiş?
imperfective iliyor muymuşum? iliyor muymuşsun? iliyor muymuş? iliyor muymuşuz? iliyor muymuşsunuz? iliyorlar mıymış?
conditional simple ilsem mi? ilsen mi? ilse mi? ilsek mi? ilseniz mi? ilseler mi?
perfective ilse miydim? ilse miydin? ilse miydi? ilse miydik? ilse miydiniz? ilseler miydi?
progressive ilmekte miyim? ilmekte misin? ilmekte mi? ilmekte miyiz? ilmekte misiniz? ilmekteler mi?
necessitative ilmeli miyim? ilmeli misin? ilmeli mi? ilmeli miyiz? ilmeli misiniz? ilmeliler mi?
Negative declarative
infinitive ilmemek
impersonal participle imperfective ilmeyen
perfective ilmemiş
prospective ilmeyecek
personal participle non-prospective ilmediğim ilmediğin ilmediği ilmediğimiz ilmediğiniz ilmedikleri
prospective ilmeyeceğim ilmeyeceğin ilmeyeceği ilmeyeceğimiz ilmeyeceğiniz ilmeyecekleri
verbal noun ilmeme
way of doing ilmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ilmem ilmezsin ilmez ilmeyiz ilmezsiniz ilmezler
imperfective ilmiyorum ilmiyorsun ilmiyor ilmiyoruz ilmiyorsunuz ilmiyorlar
past perfective ilmedim ilmedin ilmedi ilmedik ilmediniz ilmediler
imperfective ilmiyordum ilmiyordun ilmiyordu ilmiyorduk ilmiyordunuz ilmiyorlardı
future ilmeyeceğim ilmeyeceksin ilmeyecek ilmeyeceğiz ilmeyeceksiniz ilmeyecekler
inferential perfective ilmemişim ilmemişsin ilmemiş ilmemişiz ilmemişsiniz ilmemişler
aorist ilmezmişim ilmezmişsin ilmezmiş ilmezmişiz ilmezmişsiniz ilmezlermiş
imperfective ilmiyormuşum ilmiyormuşsun ilmiyormuş ilmiyormuşuz ilmiyormuşsunuz ilmiyorlarmış
conditional simple ilmesem ilmesen ilmese ilmesek ilmeseniz ilmeseler
perfective ilmeseydim ilmeseydin ilmeseydi ilmeseydik ilmeseydiniz ilmeseydiler
optative ilmeyeyim ilmeyesin ilmeye ilmeyelim ilmeyesiniz ilmeyeler
progressive ilmemekteyim ilmemektesin ilmemekte ilmemekteyiz ilmemektesiniz ilmemekteler
necessitative ilmemeliyim ilmemelisin ilmemeli ilmemeliyiz ilmemelisiniz ilmemeliler
imperative ilme ilmesin ilmeyin ilmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ilmez miyim? ilmez misin? ilmez mi? ilmez miyiz? ilmez misiniz? ilmezler mi?
imperfective ilmiyor muyum? ilmiyor musun? ilmiyor mu? ilmiyor muyuz? ilmiyor musunuz? ilmiyorlar mı?
past perfective ilmedim mi? ilmedin mi? ilmedi mi? ilmedik mi? ilmediniz mi? ilmediler mi?
imperfective ilmiyor muydum? ilmiyor muydun? ilmiyor muydu? ilmiyor muyduk? ilmiyor muydunuz? ilmiyorlar mıydı?
future ilmeyecek miyim? ilmeyecek misin? ilmeyecek mi? ilmeyecek miyiz? ilmeyecek misiniz? ilmeyecekler mi?
inferential perfective ilmemiş miyim? ilmemiş misin? ilmemiş mi? ilmemiş miyiz? ilmemiş misiniz? ilmemişler mi?
aorist ilmez miymişim? ilmez miymişsin? ilmez miymiş? ilmez miymişiz? ilmez miymişsiniz? ilmezler miymiş?
imperfective ilmiyor muymuşum? ilmiyor muymuşsun? ilmiyor muymuş? ilmiyor muymuşuz? ilmiyor muymuşsunuz? ilmiyorlar mıymış?
conditional simple ilmesem mi? ilmesen mi? ilmese mi? ilmesek mi? ilmeseniz mi? ilmeseler mi?
perfective ilmese miydim? ilmese miydin? ilmese miydi? ilmese miydik? ilmese miydiniz? ilmeseler miydi?
progressive ilmemekte miyim? ilmemekte misin? ilmemekte mi? ilmemekte miyiz? ilmemekte misiniz? ilmemekteler mi?
necessitative ilmemeli miyim? ilmemeli misin? ilmemeli mi? ilmemeli miyiz? ilmemeli misiniz? ilmemeliler mi?
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

Probably from the same root as Etymology 1 above.

Noun

edit

ilmek

  1. knot, bowknot
Declension
edit
Inflection
Nominative ilmek
Definite accusative ilmeği
Singular Plural
Nominative ilmek ilmekler
Definite accusative ilmeği ilmekleri
Dative ilmeğe ilmeklere
Locative ilmekte ilmeklerde
Ablative ilmekten ilmeklerden
Genitive ilmeğin ilmeklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ilmeğim ilmeklerim
2nd singular ilmeğin ilmeklerin
3rd singular ilmeği ilmekleri
1st plural ilmeğimiz ilmeklerimiz
2nd plural ilmeğiniz ilmekleriniz
3rd plural ilmekleri ilmekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ilmeğimi ilmeklerimi
2nd singular ilmeğini ilmeklerini
3rd singular ilmeğini ilmeklerini
1st plural ilmeğimizi ilmeklerimizi
2nd plural ilmeğinizi ilmeklerinizi
3rd plural ilmeklerini ilmeklerini
Dative
Singular Plural
1st singular ilmeğime ilmeklerime
2nd singular ilmeğine ilmeklerine
3rd singular ilmeğine ilmeklerine
1st plural ilmeğimize ilmeklerimize
2nd plural ilmeğinize ilmeklerinize
3rd plural ilmeklerine ilmeklerine
Locative
Singular Plural
1st singular ilmeğimde ilmeklerimde
2nd singular ilmeğinde ilmeklerinde
3rd singular ilmeğinde ilmeklerinde
1st plural ilmeğimizde ilmeklerimizde
2nd plural ilmeğinizde ilmeklerinizde
3rd plural ilmeklerinde ilmeklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular ilmeğimden ilmeklerimden
2nd singular ilmeğinden ilmeklerinden
3rd singular ilmeğinden ilmeklerinden
1st plural ilmeğimizden ilmeklerimizden
2nd plural ilmeğinizden ilmeklerinizden
3rd plural ilmeklerinden ilmeklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular ilmeğimin ilmeklerimin
2nd singular ilmeğinin ilmeklerinin
3rd singular ilmeğinin ilmeklerinin
1st plural ilmeğimizin ilmeklerimizin
2nd plural ilmeğinizin ilmeklerinizin
3rd plural ilmeklerinin ilmeklerinin
Derived terms
edit

Further reading

edit
  • “ilmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu

References

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ilmek&oldid=78165624"