illisus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of illīdō
Participle edit
illīsus (feminine illīsa, neuter illīsum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | illīsus | illīsa | illīsum | illīsī | illīsae | illīsa | |
Genitive | illīsī | illīsae | illīsī | illīsōrum | illīsārum | illīsōrum | |
Dative | illīsō | illīsō | illīsīs | ||||
Accusative | illīsum | illīsam | illīsum | illīsōs | illīsās | illīsa | |
Ablative | illīsō | illīsā | illīsō | illīsīs | |||
Vocative | illīse | illīsa | illīsum | illīsī | illīsae | illīsa |
References edit
- “illisus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press