impermiscens
Latin
editEtymology
editPresent participle of impermisceō.
Participle
editimpermiscēns (genitive impermiscentis); third-declension one-termination participle
Declension
editThird-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | impermiscēns | impermiscentēs | impermiscentia | ||
Genitive | impermiscentis | impermiscentium | |||
Dative | impermiscentī | impermiscentibus | |||
Accusative | impermiscentem | impermiscēns | impermiscentēs impermiscentīs |
impermiscentia | |
Ablative | impermiscente impermiscentī1 |
impermiscentibus | |||
Vocative | impermiscēns | impermiscentēs | impermiscentia |
1When used purely as an adjective.