impetuositat
Catalan edit
Etymology edit
From impetuós + -itat. First attested in 1803.[1]
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [im.pə.tu.u.ziˈtat]
- IPA(key): (Balearic) [im.pə.tu.o.ziˈtat]
- IPA(key): (Valencian) [im.pe.tu.o.ziˈtat]
Noun edit
impetuositat f (plural impetuositats)
References edit
- ^ “impetuositat”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
Further reading edit
- “impetuositat” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “impetuositat” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “impetuositat” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.