inauguratus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of inaugurō (“approve on the basis of omens”).
Participle
editinaugurātus (feminine inaugurāta, neuter inaugurātum); first/second-declension participle
- divined, having been taken as an omen.
- consecrated, inaugurated, having been approved on the basis of omens.
- installed, having been installed.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inaugurātus | inaugurāta | inaugurātum | inaugurātī | inaugurātae | inaugurāta | |
Genitive | inaugurātī | inaugurātae | inaugurātī | inaugurātōrum | inaugurātārum | inaugurātōrum | |
Dative | inaugurātō | inaugurātō | inaugurātīs | ||||
Accusative | inaugurātum | inaugurātam | inaugurātum | inaugurātōs | inaugurātās | inaugurāta | |
Ablative | inaugurātō | inaugurātā | inaugurātō | inaugurātīs | |||
Vocative | inaugurāte | inaugurāta | inaugurātum | inaugurātī | inaugurātae | inaugurāta |