Latin edit

Etymology edit

From in- (not, un-) +‎ coinquinātus (polluted, contaminated).

Pronunciation edit

Adjective edit

incoinquinātus (feminine incoinquināta, neuter incoinquinātum); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) undefiled, unpolluted (which is not or are not defiled)
    • ante 5th C., Biblia Vulgata, Sap. 3:12–13:
      mulieres eorum insensatae sunt et nequissimi filii eorum maledicta creatura illorum quoniam felix sterilis incoinquinata quae non scivit torum in delicto habebit fructum in respectione animarum
    • ibidem, Sap. 8:20:
      et cum essem magis bonus veni ad corpus incoinquinatum

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative incoinquinātus incoinquināta incoinquinātum incoinquinātī incoinquinātae incoinquināta
Genitive incoinquinātī incoinquinātae incoinquinātī incoinquinātōrum incoinquinātārum incoinquinātōrum
Dative incoinquinātō incoinquinātō incoinquinātīs
Accusative incoinquinātum incoinquinātam incoinquinātum incoinquinātōs incoinquinātās incoinquināta
Ablative incoinquinātō incoinquinātā incoinquinātō incoinquinātīs
Vocative incoinquināte incoinquināta incoinquinātum incoinquinātī incoinquinātae incoinquināta

References edit