incompositus
Latin
editEtymology
editFrom in- + compositus.
Adjective
editincompositus (feminine incomposita, neuter incompositum, adverb incompositē); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incompositus | incomposita | incompositum | incompositī | incompositae | incomposita | |
Genitive | incompositī | incompositae | incompositī | incompositōrum | incompositārum | incompositōrum | |
Dative | incompositō | incompositō | incompositīs | ||||
Accusative | incompositum | incompositam | incompositum | incompositōs | incompositās | incomposita | |
Ablative | incompositō | incompositā | incompositō | incompositīs | |||
Vocative | incomposite | incomposita | incompositum | incompositī | incompositae | incomposita |
References
edit- “incompositus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “incompositus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- incompositus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)