Latin

edit

Etymology

edit

Present participle of ingravēscō.

Participle

edit

ingravēscēns (genitive ingravēscentis); third-declension one-termination participle

  1. increasing
  2. worsening

Declension

edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative ingravēscēns ingravēscentēs ingravēscentia
Genitive ingravēscentis ingravēscentium
Dative ingravēscentī ingravēscentibus
Accusative ingravēscentem ingravēscēns ingravēscentēs
ingravēscentīs
ingravēscentia
Ablative ingravēscente
ingravēscentī1
ingravēscentibus
Vocative ingravēscēns ingravēscentēs ingravēscentia

1When used purely as an adjective.

References

edit
  • ingravescens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • with the weight, weakness of declining years: aetate ingravescente