Latin edit

Etymology edit

From in- +‎ numerus.

Pronunciation edit

Adjective edit

innumerus (feminine innumera, neuter innumerum); first/second-declension adjective

  1. countless, innumerable, numberless
    • 8 CE, Ovid, Fasti 3.360:
      innumerī circā stantque silentque virī.
      And innumerable men stand round [the king], and they are silent.

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative innumerus innumera innumerum innumerī innumerae innumera
Genitive innumerī innumerae innumerī innumerōrum innumerārum innumerōrum
Dative innumerō innumerō innumerīs
Accusative innumerum innumeram innumerum innumerōs innumerās innumera
Ablative innumerō innumerā innumerō innumerīs
Vocative innumere innumera innumerum innumerī innumerae innumera

Descendants edit

References edit

  • innumerus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • innumerus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • innumerus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • innumerus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.