inpetibilis
Latin edit
Etymology edit
From inpetō (“rush upon, attack”) + -bilis (“-able”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /in.peˈti.bi.lis/, [ɪmpɛˈt̪ɪbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.peˈti.bi.lis/, [inpeˈt̪iːbilis]
Adjective edit
inpetibilis (neuter inpetibile); third-declension two-termination adjective
- Alternative form of impetibilis
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | inpetibilis | inpetibile | inpetibilēs | inpetibilia | |
Genitive | inpetibilis | inpetibilium | |||
Dative | inpetibilī | inpetibilibus | |||
Accusative | inpetibilem | inpetibile | inpetibilēs inpetibilīs |
inpetibilia | |
Ablative | inpetibilī | inpetibilibus | |||
Vocative | inpetibilis | inpetibile | inpetibilēs | inpetibilia |
Related terms edit
References edit
- inpetibilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- inpetibilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)