insinuaturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of īnsinuō.
Participle edit
īnsinuātūrus (feminine īnsinuātūra, neuter īnsinuātūrum); first/second-declension participle
- about to penetrate
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnsinuātūrus | īnsinuātūra | īnsinuātūrum | īnsinuātūrī | īnsinuātūrae | īnsinuātūra | |
Genitive | īnsinuātūrī | īnsinuātūrae | īnsinuātūrī | īnsinuātūrōrum | īnsinuātūrārum | īnsinuātūrōrum | |
Dative | īnsinuātūrō | īnsinuātūrō | īnsinuātūrīs | ||||
Accusative | īnsinuātūrum | īnsinuātūram | īnsinuātūrum | īnsinuātūrōs | īnsinuātūrās | īnsinuātūra | |
Ablative | īnsinuātūrō | īnsinuātūrā | īnsinuātūrō | īnsinuātūrīs | |||
Vocative | īnsinuātūre | īnsinuātūra | īnsinuātūrum | īnsinuātūrī | īnsinuātūrae | īnsinuātūra |